Nefrektomia metodą otwartą
Nerki są położone poza otrzewną na tylnej ścianie jamy brzusznej. Chirurg przeprowadzający operację może uzyskać dostęp do narządów od strony brzucha (laparotomia) lub od strony grzbietu (lumbotomia). W przypadku laparotomii niezbędne jest otwarcie jamy brzusznej. Lumbotomia zakłada natomiast otwarcie grzbietu w okolicy lędźwiowej.
Nefrektomia z dostępu przezbrzusznego
Podczas nefrektomii z dostępu przezbrzusznego chirurg wykonuje nacięcie pod łukiem żebrowym. Przebiega ono ze strony chorej nerki na stronę przeciwną. Pacjent leży na stole operacyjnym płasko na plecach. W trakcie zabiegu chirurg zamyka moczowód prowadzący z chorej nerki, a następnie go przecina. Kolejnym etapem jest zamknięcie i przecięcie naczyń krwionośnych związanych z usuwaną nerką. Najważniejsze to tętnica i żyła nerkowa. Przed zamknięciem rany pooperacyjnej lekarz upewnia się, że w miejscu po usuniętej nerce oraz w innych okolicach nie ma żadnego krwawienia. Ranę z reguły zamyka się z drenami, których zadaniem jest odprowadzanie płynu międzytkankowego, który może się gromadzić w loży po usuniętym narządzie.
Nefrektomia z dostępu lędźwiowego
Nefrektomia z dostępu lędźwiowego przebiega w sposób tożsamy z operacją przeprowadzaną z dostępu przezbrzusznego. Podstawową różnicą jest miejsce nacięcia oraz pozycja pacjenta na stole operacyjnym. Pacjent leży na boku przeciwnym do chorej nerki. Rana pooperacyjna przebiega zwykle pod ostatnim żebrem bądź między dolnymi żebrani i na bocznej powierzchni tułowia.
Wskazania do nefrektomii metodą otwartą
Operacje dotyczące nerek można obecnie wykonać na trzy sposoby. Metoda klasyczna jest wskazana w sytuacji zalecenia przeprowadzenia nefrektomii radykalnej. Jej podstawową zaletą jest możliwość naocznej oceny zmian chorobowych w obrębie usuwanego narządu i okolicznych tkanek, a w razie potrzeby ich usunięcie. W przypadku nefrektomii o podłożu onkologicznym zakres operacji może ulec rozszerzeniu. Jeśli nowotwór nacieka, wraz z nerką usuwane jest nadnerczem a także okoliczne węzły chłonne. Ryzyko operacji wiąże się w tym przypadku z sąsiedztwem dużych naczyń krwionośnych oraz bliskością ważnych narządów.
